Εκκολπωματίτιδα

Τι είναι η εκκολπωματίτιδα;

Σε πολλά άτομα μετά την ηλικία των 60 ετών δημιουργούνται μικρές κήλες, σαν σακουλάκια ή τσέπες, σε αδύνατα σημεία του βλεννογόνου και του υποβλεννογόνου κατά μήκος της πεπτικής οδού και ιδιαίτερα στα τοίχωμα του παχέος εντέρου, τα λεγόμενα εκκολπώματα.

Η εκκολπωμάτωση αφορά στην ύπαρξη μεγάλου αριθμού εκκολπωμάτων στο τοίχωμα του παχέος εντέρου. Όταν τα εκκολπώματα αυτά υποστούν ρήξη, φλεγμαίνονται και μπορεί να μολυνθούν, μια κατάσταση η οποία ονομάζεται εκκολπωματίτιδα.

Ποια είναι η αιτία της εκκολπωματίτιδας;

Τα ακριβή αίτια της εκκολπωματίτιδας δεν έχουν ακόμα διευκρινιστεί, ωστόσο η νόσος συνδέεται με την αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης και προβλήματα στην κινητικότητα του εντέρου σε συνδυασμό με τον εκφυλισμό του τοιχώματος του παχέος εντέρου ως συνέπεια της γήρανσης.

Η εκκολπωματίτιδα είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί σε όσους δεν λαμβάνουν αρκετές φυτικές ίνες στη διατροφή τους. Η έλλειψη φυτικών ινών στη διατροφή μπορεί να οδηγήσει σε δυσκοιλιότητα, αυξάνοντας την πίεση στο παχύ έντερο και αυξάνοντας τον κίνδυνο ρήξης των εκκολπωμάτων.

Επίσης, το κάπνισμα και η συχνή λήψη μη-στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης εκκολπωματίτιδας.

Ποια είναι τα συμπτώματα της εκκολπωματίτιδας;

Τα κύρια συμπτώματα της εκκολπωματίτιδας είναι τα εξής:

• Έντονο, επίμονο κοιλιακό άλγος, πιθανότατα στην αριστερή πλευρά της κοιλιάς
• Αίσθημα αδιαθεσίας/έμετος
• Αίσθημα κόπωση ς
• Αίμα στα κόπρανα
• Δυσκοιλιότητα
• Πυρετός

Τα παραπάνω συμπτώματα είναι κοινά σε πολλές άλλες γαστρεντερικές παθήσεις, επομένως η ύπαρξη ενός ή περισσότερων δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ένα άτομο πάσχει από εκκολπωματίτιδα.

Ποιες είναι οι επιπλοκές της εκκολπωματίτιδας;

Η ρήξη και μόλυνση των εκκολπωμάτων κατά την εκκολπωματίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές όπως απόστημα, συρίγγιο (ανώμαλη συνδετική δίοδος μεταξύ της φλεγμονώδους περιοχής και άλλου τμήματος της κοιλιακής περιοχής), στένωση του παχέος εντέρου ή περιτονίτιδα (λοίμωξη ολόκληρης της κοιλιακής κοιλότητας).

Αν και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η εκκολπωματίτιδα αυξάνει την πιθανότητα καρκίνου του παχέος εντέρου ή του ορθού, μπορεί να κάνει πιο δύσκολη τη διάγνωση του τελευταίου.

Πώς γίνεται η διάγνωση της εκκολπωματίτιδας;

Η διάγνωση ξεκινά από τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού και την κλινική εξέταση από ιατρό, οποίος θα αξιολογήσει τα συμπτώματα, τη διατροφή, τις κινήσεις του εντέρου και την τρέχουσα φαρμακευτική αγωγή.

Κατόπιν, ενδέχεται να χρειαστεί μια σειρά από εξετάσεις, όπως:

• Εξετάσεις αίματος, ούρων και κοπράνων για τον εντοπισμό πιθανής μόλυνσης
• Βαριούχος υποκλυσμός, για την καλύτερη ακτινολογική απεικόνιση του παχέος εντέρου
• Ενδοσκοπική εξέταση του εντέρου (κολονοσκόπηση – σιγμοειδοσκόπηση)
• Αξονική τομογραφία (εξέταση εκλογής σε περίπτωση οξέος επεισοδίου)

Πώς αντιμετωπίζεται η εκκολπωματίτιδα;

Επί διάγνωσης απλής εκκολπωμάτωσης, στόχος της θεραπευτικής αγωγής είναι να αποφευχθεί η επιδείνωση της νόσου κι ο σχηματισμός περισσότερων εκκολπωμάτων. Η αντιμετώπιση της εκκολπωμάτωσης μπορεί να γίνει με μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες και άλλες αλλαγές στον τρόπο ζωής (τακτική άσκηση, απώλεια βάρους, διακοπή καπνίσματος, κ.λπ.)

Ωστόσο, η εκκολπωματίτιδα, απαιτεί ιατρική φροντίδα και η θεραπεία εξαρτάται από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.

Η θεραπεία των ήπιων συμπτωμάτων δεν απαιτεί πάντα νοσηλεία και περιλαμβάνει την κατανάλωση διαυγών υγρών και τη λήψη αντιβιοτικών από το στόμα. Τα συμπτώματα κανονικά σημειώνουν βελτίωση εντός 2-3 ημερών. Η επικοινωνία με ιατρό είναι απαραίτητη εάν τα συμπτώματα επιδεινωθούν ή δεν βελτιωθούν.

Η θεραπεία των μετρίων έως σοβαρών συμπτωμάτων της εκκολπωματίτιδας, όπως πυρετός, έμετος και επιδείνωση του κοιλιακού άλγους, γίνεται στο νοσοκομείο. Ο ασθενής λαμβάνει αντιβιοτικά και διαυγή υγρά ενδοφλεβίως.

Σε περίπτωση οξέος επεισοδίου εκκολπωματίτιδας, επαναλαμβανομένων επεισοδίων ή σοβαρών επιπλοκών, όπως διάτρηση, απόφραξη, απόστημα ή συρίγγιο, η αντιμετώπιση είναι χειρουργική και αφορά στην αφαίρεση του πάσχοντος τμήματος του παχέος εντέρου (κολεκτομή).

Η κολεκτομή μπορεί να γίνει με ανοικτή επέμβαση, η οποία περιλαμβάνει μια μεγάλη τομή στην κοιλιά, ή με ελάχιστα επεμβατικές προσεγγίσεις, όπως η λαπαροσκόπηση και η ρομποτική χειρουργική.

Τι είναι η λαπαροσκοπική κολεκτομή;

Η λαπαροσκοπική κολεκτομή απαιτεί 4 τομές μεγέθους  0,5-1 εκατοστού, μέσω των οποίων εισάγονται τα ειδικά λαπαροσκοπικά εργαλεία για την πραγματοποίηση της επέμβασης. Ένα εξ αυτών, είναι το λαπαροσκόπιο, ένα ειδικά διαμορφωμένο ενδοσκόπιο με ενσωματωμένη ψηφιακή κάμερα, το οποίο επιτρέπει στο χειρουργό να έχει πλήρη εικόνα της περιοχής κατά τη διάρκεια της όλης διαδικασίας.

Χάρη στην αποφυγή της μεγάλης τομής, η λαπαροσκοπική κολεκτομή διασφαλίζει για την ασθενή:

• Ελάχιστη απώλεια αίματος κι αποφυγή της ανάγκης για μετάγγιση
• Ταχύτερη λειτουργία του εντέρου
• Βέλτιστο αισθητικό αποτέλεσμα, χωρίς ευμεγέθεις ουλές αντίθετα με το ανοικτό χειρουργείο
• Ταχύτερη πρόσληψη στερεών τροφών
• Αισθητά λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο
• Συντομότερη νοσηλεία
• Ταχύτερη επάνοδο στην εργασία και στις καθημερινές δραστηριότητες

Τι είναι η ρομποτική κολεκτομή;

Η ρομποτική κολεκτομή αποτελεί εξέλιξη της αντίστοιχης λαπαροσκοπικής μεθόδου, ενσωματώνοντας όλα τα πλεονεκτήματά της ως ελάχιστα επεμβατική διαδικασία, κι εμπλουτίζοντάς τα με τις μεγάλες δυνατότητες που προσφέρει το χειρουργικό ρομπότ.

Κατά τη ρομποτική κολεκτομή, ο χειρουργός πραγματοποιεί την επέμβαση μέσω ειδικών ρομποτικών βραχιόνων, τους οποίους ελέγχει μέσω μιας ειδικής κονσόλας υπολογιστή. Η κονσόλα περιλαμβάνει μια οθόνη στην οποία προβάλλεται το χειρουργικό σε ψηφιακή μεγέθυνση και τρισδιάστατη απεικόνιση. Οι ρομποτικοί βραχίονες πραγματοποιούν χειρουργικές κινήσεις με τη μέγιστη δυνατή ακρίβεια, σταθερότητα κι ευελιξία, επιτρέποντας την πρόσβαση ακόμα και στα πλέον δυσπρόσιτα σημεία χωρίς περιττό τραυματισμό των γειτονικών ιστών και οργάνων.

Ποια είναι η πρόγνωση για την εκκολπωματίτιδα;

Η πρόγνωση για την εκκολπωματίτιδα είναι πολύ καλή και η νόσος υποχωρεί πλήρως μετά τη θεραπεία, ακόμα και σε περιπτώσεις επιπλοκών. Κίνδυνος για τον ασθενή υφίσταται μόνο στην εξαιρετικά σπάνια περίπτωση που προκληθεί διάτρηση του εντέρου ή ρήξη αποστήματος.