Χολαγγειίτιδα

Τι προκαλεί τη χολαγγειίτιδα;

Οποιαδήποτε κατάσταση προκαλεί απόφραξη των χοληφόρων κι εμποδίζει την ομαλή παροχέτευση της χολής στο δωδεκαδάκτυλο, σε συνδυασμό με την παρουσία μικροβιακού φορτίου, έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει χολαγγειίτιδα.

Ειδικότερα, οι πιο συχνές αιτίες είναι οι εξής:

• Χοληδοχολιθίαση, δηλαδή απόφραξη του κοινού χοληδόχου πόρου από τουλάχιστον ένα χολόλιθο
• Επεμβατικές διαδικασίες, όπως η ενδοσκοπική παλίνδρομη χολαγγειοπαγκρεατογραφία ERCP
• Εκκολπώματα στο δωδεκαδάκτυλο
• Ισχαιμική χολαγγειοπάθεια
• Χρόνια παγκρεατίτιδα
• Χολαγγειοκαρκίνωμα
• Παρασιτικές λοιμώξεις

Ποια είναι τα συμπτώματα της χολαγγειίτιδας;

Η χολαγγειίτιδα χαρακτηρίζεται από συμπτώματα με ποικιλία ως προς την ένταση και τη διάρκειά τους. Το πιο κοινό σύμπτωμα είναι ο πόνος στο άνω μέρος της κοιλίας, ενώ πολλοί ασθενείς εμφανίζουν επίσης υψηλό πυρετό (συχνά συνοδευόμενο από έντονα ρίγη) και ίκτερο, λόγω αυξημένης χολερυθρίνης. Ορισμένοι ασθενείς βιώνουν κνησμό, ως αποτέλεσμα συσσώρευσης χολής, και ωχρά κόπρανα με σκούρα ούρα, ως συνέπεια του ίκτερου.

Πώς γίνεται η διάγνωση της χολαγγειίτιδας;

Η διάγνωση της χολαγγειίτιδας προϋποθέτει τη λήψη ιστορικού, αιματολογικές εξετάσεις κι απεικονιστικό έλεγχο.

Οι αιματολογικές εξετάσεις περιλαμβάνουν γενική αίματος, μέσω της οποίας εντοπίζεται εάν υπάρχει αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων, καθώς και εκτενή βιοχημικό έλεγχο.

Ανάλογα με τις ενδείξεις, ο απεικονιστικός έλεγχος μπορεί να περιλαμβάνει υπερηχογράφημα χοληφόρων, μαγνητική χολαγγειογραφία (MRCP) και ενδοσκοπική παλίνδρομη χολαγγειο-παγκρεατογραφία (ERCP).

Πώς αντιμετωπίζεται η χολαγγειίτιδα;

Οι ασθενείς με χολαγγειίτιδα μπορεί να παρουσιάσουν σήψη, επομένως θα πρέπει να αντιμετωπίζονται έγκαιρα, κατάλληλα και συχνά σε υψηλότατο επίπεδο φροντίδας.

Οι περισσότερες περιπτώσεις μπορούν να ελεγχθούν με χορήγηση ενδοφλέβιων αντιβιοτικών. Η εμμένουσα χολαγγειίτιδα, ωστόσο, χρήζει διπλής θεραπείας, η οποία περιλαμβάνει τόσο φαρμακευτική αγωγή όσο και χειρουργική αντιμετώπιση, ειδικά αν η νόσος έχει προκληθεί από την παρουσία λίθων.

Σε αυτήν την περίπτωση, η επέμβαση εκλογής είναι η χολοκυστεκτομή, δηλαδή η αφαίρεση της χοληδόχου κύστης.

Ανάλογα με τις ενδείξεις εκάστου ασθενούς, η χολοκυστεκτομή μπορεί να πραγματοποιηθεί με συμβατικό, ανοικτό χειρουργείο, λαπαροσκοπικά ή με ρομποτική χειρουργική.

Σε σπανιότερες περιπτώσεις ασθενών με οξεία χολαγγειίτιδα μπορεί να χρειαστεί επείγουσα επέμβαση (διαδερμική διηπατική παροχέτευση, ενδοσκοπική σφιγκτηροτομή, χειρουργική αποσυμπίεση). Αυτό συμβαίνει επειδή η αποσυμφόρηση του χοληδόχου πόρου πρέπει να γίνει άμεσα, για την ασφάλεια της ζωής του ασθενούς.

Τι είναι η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή;

H λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή θεωρείται ως το καθιερωμένο χρυσό πρότυπο για τη χειρουργική αντιμετώπιση παθήσεων που σχετίζονται με την παρουσία λίθων στη χοληδόχο κύστη και τα χοληφόρα. Είναι μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία που πραγματοποιείται μέσω 4 μικρών οπών στην κοιλιά του ασθενούς, σε αντίθεση με τη μεγάλη τομή του ανοικτού χειρουργείου.

Μέσω αυτών των οπών εισάγονται τα ειδικά, λαπαροσκοπικά εργαλεία, με τα οποία ο χειρουργός εκτελεί την επέμβαση. Ένα εξ αυτών είναι το λαπαροσκόπιο, ένα ειδικό ενδοσκόπιο που έχει στην άκρη ενσωματωμένη μια κάμερα που στέλνει εικόνες από το χειρουργικό πεδίο και το σημείο της επέμβασης σε μια οθόνη στο χειρουργείο.

Με αυτόν τον τρόπο, ο χειρουργός έχει καλύτερη οπτική επαφή και μπορεί να πραγματοποιήσει την επέμβαση με τον ελάχιστο δυνατό τραυματισμό παρακείμενων ιστών και δομών.

Γι’ αυτό, η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή χαρακτηρίζεται από ελάχιστη απώλεια αίματος που καθιστά αχρείαστη τη μετάγγιση, καθώς επίσης από λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο, συντομότερη νοσηλεία, ταχύτερη ανάρρωση κι άμεση επάνοδο του ασθενούς.

Τι είναι η ρομποτική χολοκυστεκτομή;

Η ρομποτική χολοκυστεκτομή αποτελεί εξέλιξη της αντίστοιχης λαπαροσκοπικής τεχνικής, διατηρώντας όλα τα πλεονεκτήματα της τελευταίας αλλά με επιπρόσθετες δυνατότητες πρόσβασης σε δυσπρόσιτα ανατομικά σημεία και υψηλότερη ακρίβεια και σταθερότητα στις χειρουργικές κινήσεις.

Ο χειρουργός κάθεται σε μια ειδική κονσόλα υπολογιστή έχοντας μπροστά του μια οθόνη στην οποία προβάλλεται το χειρουργικό πεδίο με μεγάλη ψηφιακή μεγέθυνση και τρισδιάστατη απεικόνιση. Από την κονσόλα, ο χειρουργός ελέγχει και κατευθύνει τους βραχίονες του ρομποτικού συστήματος, για την εκτέλεση της επέμβασης.

Χάρη στις αυξημένες δυνατότητες και την απαράμιλλη ακρίβεια του ρομποτικού συστήματος, ο κίνδυνος περιεγχειρητικών επιπλοκών, όπως η αιμορραγία ή ο τραυματισμών παρακείμενων οργάνων, όπως το ήπαρ, είναι περιορισμένος.